برگزیده‌ها
خانه » گزارش، تحلیل، نقد » نعمت بافت فرسوده!

نعمت بافت فرسوده!

حسین درودیان /

مدتی است به اقتضای کارهایی که به عهده‌­ام گذاشته شده درگیر موضوع بافت فرسوده شهری شده­‌ام. گروه توسعه ایرانیان که مؤسسه مبین زیرمجموعه آن است، بطور جدی در نظر دارد حرکتی انقلابی و پردامنه را در اصلاح بافت­های فرسوده شهری انجام دهد. امیدواری زیادی دارم که این حرکت به نتایج مطلوب خود دست یابد. واقعیتش اوایل تصور می­کردم آنچه مدیران مجموعه هدف­گذاری کرده‌­اند بیشتر یک رویاست؛ ولی نگاهم تغییر کرد. تقریباً در این مدت هر جا با مسئولان و مدیران دولتی که در جریان طرح هستند رفت و آمد و جلسه داشتیم، در نگاه آنها امید فراوانی به این طرح می‌­بینم. انگار همه می­دانند که با روند موجود نتیجه­‌ای در نوسازی بافت­های فرسوده حاصل نخواهد شد. از مساعدت و همکاری آنها و اولویتی که به این مسئله می­دهند می­توانم این را بفهمم که کار را بسیار امیدوارکننده و منحصر به فرد می­دانند. به قول مدیرعامل ایرانیان ما اولین کسی هستیم که داریم این راه را می­رویم؛ کسی جلوتر از ما وجود ندارد. رفتن راهی که بکر است و کسی در آن پا نگذاشته واقعاً هیجان­آور است.

چند هفته پیش همایشی دربارۀ بافت فرسوده توسط مسئولان شهری برگزار شد. ما هم بودیم. قرار بود از طرح ما در تولید انبوه مسکن محلی در بافت­های فرسوده سخن گفته شده و از طرح پولی آن (طرح شمس) رونمایی شود. تصور می­کردم ما یک جزئی از کار این همایش هستیم. اما محور آن همایش نیز همین طرح­ گروه توسعه ایرانیان بود. چیزهایی که ارائه­‌دهندگان روی آن مانور می­دادند تجمیع چند پلاک فرسوده و ساختن چند ساختمان ۶،۷ طبقه بود. خوب گروه ایرانیان دهها از این کار انجام داده و می­دهد و برای آن فعالیتی پیش­‌پاافتاده­ محسوب می­شود. حاکمیت و سلطۀ روندی کند در نوسازی بافت­های فرسوده و ناتوانی از انتقال منحنی نوسازی به بالا کاملاً قابل تشخیص بود. شاید به همین دلیل بود که محور این نشست رونمایی از طرح شمس بود.

بعضاً می­‌شنیدم که می­‌گفتند در هر سختی و مشقتی نعمتی هست. یکی از عرفا می­گفت گناه کردن هم برای مؤمن نوعی نعمت از طرف خداست! چون به او حال تضرع و انابه می­دهد. گاهی اوقات این بافت­های فرسوده و وضع آنها را که مشاهده می­کنیم گویا جز تأسف جایی برای چیز دیگر وجود ندارد. اما اگر با امید و خوش­بینی نگاه کنیم همین بافت­ها میدانی برای رشد اقتصادی، ایجاد شغل و ساختن شهر و دنیایی جدید با مختصات دلخواه است؛ مثل یک زمین کشاورزی حاصلخیز است برای کشت. هم می­توانی تأسف بخوری که چرا بیکار افتاده، هم دست به کار شوی تا احیایش کنی. شاید موضوع نوسازی بافت­های فرسوده کشور تا سال­ها بتواند رشد اقتصادی و اشتغال مورد نیاز کشور را تأمین کند. حسن آن این است که قاطبۀ مواد اولیه و مصالح و همچنین تکنولوژی آن در داخل موجود است و آسیب­‌پذیری آن از وضع مبادلات خارجی اندک است. روی خوب جایی دست گذاشته­‌ایم

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شدخانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*

بالا