معرفی مفهوم رفاه

جستار ۲۹/ نویسنده: سید سعید موسوی ثمرین

اقتصاد رفاه به‌مثابه یکی از شاخه‌های اصلی علم اقتصاد درصدد تقویت بنیان‌های مربوط به پروسه تصمیم‌سازی اجتماعی است. اگرچه در ادبیات اقتصاددانان اولیه از قبیل ماندویل و اسمیت، رگه‌هایی از مباحث اقتصاد رفاه به چشم می‌خورد، اما همواره پارتو به‌مثابه مؤسس این شاخه از علم اقتصاد معرفی شده است. اقتصاد رفاه جدید با ظهور مکتب ترتیب‌گرایی در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ قرن بیستم و در پرتو رویکرد اساسی پارتو، با رابینز متولد گردید و در مقابل شاخه قدیم اقتصاد رفاه یعنی افرادی مثل پیگو صف‌آرایی نمود. اقتصاد رفاه با گذر از واژگانی مثل رضایت‌مندی، مطلوبیت و…، در قرن بیستم به واژه‌ای به نام ترجیحات رسید.  اقتصاد رفاه از ابتدا ربط وثیقی با پیامدگرایی اخلاقی داشته است و این ارتباط همواره موجبات اعتراض کانتی‌های قرن بیستم از قبیل رالز و نوزیک را فراهم آورده است. آمارتیا سن یکی از اقتصاددانان برجسته  اقتصاد رفاه درصدد برآمد تا هجمه وظیفه‌گرایی را به اقتصاد رفاه تا حد زیادی کنترل نماید.

متن کامل این مقاله در اینجا قابل دسترسی است.