خلاصه‌ای از مقالۀ «قرنی از دست‌رفته در اقتصاد؛ سه نظریه از بانکداری و شواهد فراگیر»، نوشتۀ ریچارد ورنر

جستار ۵۲/ حسین درودیان

در قرن بیستم سه نظریه در باب بانکداری مطرح شد. نظریۀ «خلق پول» معتقد است هر بانک به‌تنهایی قادر است از طریق عملیات حسابداری، زمانی که وام می‌دهد، از هیچ پول خلق کند. نظریۀ «ذخیره‌جزئی» بیان می‌کند تنها سیستم بانکی به‌مثابه یک کل به‌صورت جمعی قادر است پول خلق کند؛ این در حالی است که هر بانک به‌تنهایی صرفاً واسطه‌گر وجوه بوده که به جمع‌آوری سپرده و سپس وام‌دهی مبادرت می‌کند. نظریۀ «واسطه‌گری مالی» بانک‌ها را چه منفرداً و چه جمعاً واسطه می‌پندارد که تمایزی با نهادهای غیربانکی ندارد.

 

ادامۀ این مقاله را می‌توانید در اینجا مطالعه کنید.